عجز انسان از عرفان خداوند

چقدر متحيّر است اين ذرّهء لا شیء از تعمّق در غمرات لجّه قدس عرفان تو و چه مقدار عاجز است از تفکّر در قدرت مستودعه در ظهورات صنع تو . اگر بگويم به بصر در آئی ، بصر خود را نبيند چگونه تو را بيند . و اگر گويم به قلب ادراک شوی ، قلب عارف به مقامات تجلّی در خود نشده چگونه تو را عارف شود . اگر گويم معروفی ، تو مقدّس از عرفان موجودات بوده ، و اگر بگويم غير معروفی، تو مشهورتر از آنی که مستور و غير معروف ما نی . اگر چه لم يزل ابواب فضل و وصل و لقايت بر وجه ممکنات مفتوح و تجلّيات انوار جمال بی مثالت بر اعراش وجود از مشهود و مفقود مستوی ، مع ظهور اين فضل اعظم و عنايت اتمّ اقوم ، شهادت مي دهم که ساحت جلال قدست از عرفان غير مقدّس بوده و بساط اجلال انست از ادراک ما سوی منزّه خواهد بود .

حضرت بهاءالله : آيات الهى جلد ۱ ص51