نگاهی تازه به دیانت بهائی

حضرت بهاءالله، شارع ديانت مقدس بهايى مى فرمايند: «اين ندا و اين ذكر، مخصوص مملكتى و يا مدينه اى نبوده و نيست؛ بايد اهل عالم ُطّراً (همگى) به آنچه نازل شده و ظاهر گشته تمسك نمايند تا به آزادى حقيقى فائز شوند»(لوح دنيا). در ايران عزيز، ۱۶۳ سال است كه آن «ندا» و «ذكر» الهى بلند و آن ظهور موعود اديان آسمانى واقع شده است و در حال حاضر بيش از ۰۰۰/۳۰۰ نفر در ايران وبيش از ۵/۷ مليون نفر در دنيا، از همه ممالك و نژادها و فرهنگ ها و زبان ها و مذاهب و اديان مختلف، به آن ايمان دارند و بيش از ۰۰۰/۲۰ نفر خون پاكشان را در راه آن نثار نموده اند. اما على رغم آن، اكثرى از هموطنان عزيز از داشتن اطلاعات صحيح از اين دين جديدى كه از وطن محبوبمان ظاهر شده، باز داشته شده اند، و به قول استاد دكتر ناصرالدين صاحب زمانى، «تاكنون هرگز به درستى، بى طرفانه، انگيزه كاوانه و جامعه شناسانه مورد بررسى عميق قرار نگرفته است» (خط سوم، صص:۳۸۰ به بعد). به اين دليل، اين جزوه جهت آشنائى مختصرآن عزيزان باتاريخ وعقايدوآموزه هاواهداف وروش هاى آئين بهائى، ونيزاقدامات گستردۀ «جامعه» و «نظم بديع وادار ِى» آن، درايران وجهان، براى رسيدن به هدف اصلى اش كه «وحدت عالم انسانى» و «صلح جهانى» است، تهيه شده است. باشدكه مطالعۀآن آغازى براى پژوهش وتحقيق بيشتر و كافى تر ايرانيان عزيز گردد تا، هر يك، به چشم و قلب و فكر خود— ونه ديگران— باحقايق اين آئين نازنين آشنا شود و قضاوت فرمايد.