پيام ۱۱ جون ۲۰۰۹ - حل وفصل امور جامعه در ایام انتقالی

خواهران و برادران روحانی،

اخبار واصله حاکی از آن است که شما برگزیدگان حضرت کبریا در نهایت صدق و صفا و با روحیّه ای مثبت و سازنده به حلّ و فصل امور جامعۀ خویش مشغولید و در گروه های کوچک جهت مساعدت و تشویق یکدیگر در انجام وظایف روحانی فردی، اقدامات جمعی و مسائل مربوط به احوال شخصی به مشورت و تبادل نظر پرداخته اید و از برخی خواسته اید که سایرین را مدد دهند. حضرت بهاءالله میفرمایند: «انسان نباید جمیع همّت را در خیال خود مصروف دارد. باید در تمشیت امور یکدیگر به کمال سعی توجّه نمایند.» البتّه طبیعی است که در چنین شرایطی احبّای عزیز با الهام از این بیان مبارک با کمال اشتیاق به یاری همدیگر برخیزند. هر یک از عزیزانی که گه گاه برای انجام خدمتی مخصوص دعوت میشوند به خوبی واقفند که جانشینی برای اعضای هیئت خادمین نیستند و هیچ گونه مسئولیّتی راجع به امور شخصی و جمعی احبّا ندارند، بلکه در مقام یک فرد بهائی وظیفۀ خود میدانند تا با دوستان هم فکری و همراهی نمایند و آگاهند که میزان موفّقیّت شان در این راه بستگی تام به درجۀ خضوع و خشوع ایشان خواهد داشت. از تحمیل نظر خویش بر دیگران احتراز جسته مشورت را پیشۀ خود نمایند و سایرین را نیز به این کار تشویق نموده از این طریق آنان را در تصمیم گیری مساعدت خواهند کرد.

شایسته است که همدیگر را یادآور شوید که در این ایّام انتقالی، روش پسندیدۀ اهل بهاء در مهد امر الله برای حلّ و فصل امور جامعۀ خویش آن است که با اطمینان کامل به تأییدات الهی، در نهایت اتّحاد و جدّیّت قدم به قدم پیش روند و با صبر و شکیبایی هر روز بینشی روشن تر نسبت به جزئیّات مسائل مختلف کسب نموده در جهت اهداف خود گام های استوار بردارند. بدین ترتیب حتّی در این دوران نیز خواهید توانست به کوشش های ارزندۀ خویش در جهت ترقّیات روحانی فردی و استحکام جامعه و نیز خدمت به وطن و هموطنان گرامی ادامه دهید.

در پیام ۱۹ می ۲۰۰۹، بعضی از وظایف جمعی آن جامعۀ ممتحن را ذکر نموده به اهمّیّت رعایت حال احبّای نیازمند اشاره نمودیم. شیوع فقر و بیکاری البتّه یکی از مشکلات امروز ملّت ایران است ولی با فشارهای اقتصادی که در چند سال گذشته برخلاف موازین عدل و انصاف از طرف بعضی از مقامات مسئول به شهروندان بهائی آن سرزمین وارد آمده، توجّه مخصوص به وضع کسانی که علیرغم تلاش شرافتمندانۀ خویش به حمایت مالی احتیاج دارند ضروری است. بنا بر این مراقب باشید که افراد و خانواده ها برای امرار معاش و رفع احتیاجات مبرم زندگی مشکلی نداشته باشند. این وظیفۀ مقدّس را با کمال حزم و مهربانی و توجّه کامل به اصول روحانی و اخلاقی و رعایت کامل حرمت و شأن احبّای نیازمند انجام دهید. عالم بشریّت با چالش ریشه کن کردن فقر رو به رو است و تا این مشکل به نحوی عادلانه حلّ نشود عواقب این بی عدالتی بزرگ گریبان گیر همگان خواهد بود. از جمله تکالیف اهل بهاء این است که در این راه ورای جامعۀ بهائی نیز بیندیشند و تا حدّ امکان کمک هایشان را برای نیل به این هدف ارزشمند در بین هم وطنان خود با خلوص نیّت ارائه دهند.

در اعتاب مقدّسۀ علیا به یاد شما همواره به دعا مشغولیم.

[امضا: بیت العدل اعظم]