پیام رضوان ٢۰۱۵ بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان

پیام رضوان ٢۰۱۵
ترجمه‌ای از پیام بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان رضوان 2015 میلادی (172 بدیع) (از: مرکز جهانی بهائی)
ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
ایّام فرخندۀ رضوان فرا‌رسیده و از فراز توفیقاتی که جامعۀ اسم اعظم به آن فائز گشته چشم‌اندازهای درخشانی در افق مشاهده می‌شود. مراحل وسیعی پشت ‌سر گذاشته شده است: تعداد برنامه‌های جدید رشد ازدیاد یافته و در حالی ‌که صدها برنامۀ دیگر باید در ظرف دوازده ماه آینده به وجود آید تلاش برای شروع الگوی فعّالیّت‌های لازم هم‌اکنون تقریباً در همۀ محدوده‌هایی که شمارشان طبق هدف نقشۀ پنج‌ساله باید به ۵٠٠٠ بالغ گردد، آغاز شده است. برنامه‌های موجود در حال قوّت گرفتن هستند و بسیاری از آنها به وضوح نشان می‌دهند که مفهوم گسترش آیین الهی در صحنۀ اجتماعی در سراسر یک محدوده و در یک محلّه یا روستا چیست. مسیرهایی که منجرّ به ترویج و تحکیم مستمرّ در مقیاسی وسیع می‌گردد با گام‌هایی محکم‌تر و غالباً با پیش‌گامی جوانان دلیر پیموده می‌شود. روش‌هایی که از طریق آن امر الهی قدرت اجتماع‌سازی خود را در محیط‌های مختلف نمایان می‌سازد اکنون آشکارتر گشته و خصوصیّاتی که نشان‌دهندۀ بسط بیشتر فرایند رشد در یک محدودۀ جغرافیایی است تدریجاً قابل رؤیت می‌شود.
دعوت قیام به انجام و حمایتِ این مجهودات ندایی است خطاب به هر یک از پیروان حضرت بهاءالله. هر قلبی که از مشاهدۀ اوضاع حسرت‌بار جهان که بسیاری از مردمان اسیر آنند متألّم ‌گردد این صلا را لبّیک گوید زیرا مآلاً، سازنده‌ترین پاسخِ هر فردِ مؤمنِ متعهّد و نگران از آلام فزایندۀ اجتماع بی‌سامان، همانا اقدام سیستماتیک، مجدّانه و فداکارانه در چارچوب وسیع نقشه می‌باشد. در طیّ سال گذشته این نکته روشن‌تر شده است که در کشورهای مختلف و به طرق گوناگون، وحدت نظر اجتماع حول آرمان‌هایی که معمولاً مردم را متّحد ساخته به ‌هم پیوند می‌دهد روز به روز ضعیف‌تر و فرسوده‌تر می‌شود و دیگر نمی‌تواند دفاع مؤثّری در مقابل انواع ایدئولوژی‌های خودمحور، تعصّب‌آمیز و زهرآگین که از نارضایتی و رنجش مردم قوّت می‌گیرند ارائه دهد. مروّجین این عقاید ویران‌گر در جهانی مستغرق در نفاق و اختلاف که اطمینان و اعتمادش نسبت به خود هر روز کاهش می‌یابد جسورتر و گستاخ‌تر می‌شوند. بیان صریح قلم اعلی را به خاطر می‌آوریم که می‌فرماید: "یهطعون الی النّار و یحسبون انّها نور." رهبران نیک‌اندیش ملل و مردم خیرخواه عالم در تلاش‌اند که شکستگی‌های آشکار اجتماع را مرمّت کنند ولی حتّی قادر به جلوگیری از گسترش آن هم نیستند. اثرات این وضع تنها در جنگ و ستیز آشکار و یا در فروپاشی نظم‌ مشاهده نمی‌شود بلکه در عدم اعتمادی که همسایه را به مخالفت با همسایه وامی‌دارد و پیوندهای خانوادگی را از هم می‌گسلد، در خصومت‌هایی که به اسم گفتمان اجتماعی پذیرفته می‌شود، در سهولتی که در به کارگیری انگیزه‌های دونِ بشری برای کسب قدرت و انباشتن ثروت ملاحظه می‌گردد — در همۀ اینها نشانه‌های صریحی موجود است که آن نیروی اخلاقی که زیربنای تداوم اجتماع است دست‌خوش فرسایشی شدید گردیده است.
امّا این آگاهی نیز بسی اطمینان‌بخش است که در میان همۀ این نابسامانی‌‌ها نوع جدیدی از حیات جمعی در حال شکل‌گیری است که خصایل ملکوتی مودوعه در انسان را جامۀ عمل می‌پوشاند. مشاهده کرده‌ایم که چگونه به خصوص در نقاطی که شدّت فعّالیّت‌‌های تبلیغی و جامعه‌‌سازی حفظ شده و استمرار یافته احبّا نه تنها توانسته‌اند خود را از اثرات نیروهای مادّی‌گرایی که خطر تضییع قوای مفید و ارزشمند آنان را در بر دارد محفوظ دارند بلکه در ضمن تمشیت امور دیگری که وقت‌شان را مصروف می‌دارد، وظایف مقدّس و مبرم خود را نیز هرگز از نظر دور نمی‌دارند. ‌چنین تمرکزی بر نیازهای امر مبارک و بر مصالح نوع بشر در هر جامعه‌ای ضروری است. هر کجا که برنامۀ رشد در محدوده‌ای که قبلاً فتح روحانی نشده شروع می‌شود، منشأ شور و هیجان اوّلیّۀ هر گونه فعّالیّت، شعلۀ عشق حضرت بهاءالله مشتعل در قلب مؤمنی متعهّد است. و با وجود پیچیدگی‌هایی که جامعه طیّ مراحل رشد باید مآلاً آن را بپذیرد، مبدأ همۀ فعّالیّت‌‌ها همانا این رشتۀ عشق است. این رشتۀ اساسی و حیاتی است که با صبر فراوان از آن طرحی از مجهودات فشرده در دوره‌های مختلف بافته می‌شود تا کودکان، جوانان و بزرگ‌سالان را با عقاید روحانی آشنا سازد؛ تا حسّ ستایش و نیایش را از طریق جلسات دعا و مناجات پرورش دهد؛ تا گفتگوهایی را سبب شود که موجب تنویر افکار می‌گردد؛ تا گروه‌های دائم ‌التّزایدی را به مطالعۀ مادام‌ العمرِ کلام الهی و ابراز آن در رفتار و کردار خویش برانگیزد تا اینکه افراد بتوانند در کنار دیگران قابلیّت لازم برای خدمت را در خود ایجاد کنند و یکدیگر را در استفاده از آنچه آموخته‌اند همراهی نمایند. دوستان محبوب و عزیزان جمال اقدس ابهی: این مشتاقان در هر فرصتی که به موهبت زیارت اعتاب مقدّسه نائل می‌گردیم در نهایت ابتهال دعا می‌کنیم که عشق‌ و محبّت حضرت بهاءالله شما را قوّت بخشد تا حیات خود را وقف امر مبارکش نمایید.
آنچه درخور توجّهی خاصّ است بینش‌های گران‌بهای حاصله در محدوده‌ها و در مراکز اقدامات فشرده در درون این محدوده‌ها می‌باشد که پویایی حیات جامعه تعداد زیادی از مردم را در بر گرفته است. بسیار خشنودیم که در چنین مناطقی یک فرهنگ حمایت متقابل که بر اساس دوستی و خدمت خالصانه استوار است به طور طبیعی استقرار یافته و توانسته است نفوس روزافزونی را به طور سیستماتیک در میدان فعّالیّت‌های جامعه وارد سازد. در شرایط متنوّع، حرکت یک جمعیّت به سوی بینش حضرت بهاءالله از یک اجتماع جدید دیگر صرفاً به صورت دورنمایی جذّاب به نظر نمی‌آید بلکه واقعیّتی است در حال ظهور و بروز.
در اینجا مایلیم کلامی چند با عزیزانی که در اطراف‌شان هنوز پیشرفت قابل ملاحظه‌ای حاصل نشده و در آرزوی مشاهدۀ تغییر و تحوّل هستند بیان نماییم: امیدوار باشید، اوضاع همیشه چنین نخواهد ماند. آیا تاریخ امر مبارک پر از شرح وقایعی نیست که آغازی ناساز ولی نتایجی شگفت‌انگیز و پرثمر داشته‌اند؟ آیا به کرّات مشاهده نکرده‌ایم که اقدامات معدودی از احبّا اعمّ از پیر و جوان یا اقدام یک خانواده و یا حتّی مساعی یک نفس واحد که به نیروی تأییدات الهی مؤیّد گشته، در محیط‌هایی به ظاهر نامساعد به پرورش جوامعی فعّال و سرزنده انجامیده است؟ تصوّر نکنید که موقعیّت شما با آنان فرقی کلّی دارد. ایجاد تغییر در یک محدودۀ جغرافیایی نه از شیوه‌ای فرمول‌وار پیروی می‌کند و نه از فعّالیّت‌هایی تصادفی سرچشمه می‌گیرد بلکه با روش عمل، تأمّل، و مشورت به پیش می‌رود و از طریق نقشه‌هایی مبتنی بر تجربه تحقّق می‌یابد. ورای آن، خدمت در راه محبوب عالمیان، فارغ از اثرات آنی آن، به خودی خود منشأ سرور دائمی روح انسان است. از روش و سلوک بستگان ‌روحانی خویش در مهد امر الله قوّت قلب یابید که چگونه نگرش سازندۀ آن عزیزان، استقامت‌ و پایداری‌شان به عنوان یک جامعۀ منسجم، و مداومت‌شان در ترویج پیام الهی موجب تغییر و تحوّل در سطح فکر و عمل در اجتماع آنان شده و می‌شود. خداوند متعال با فرد فرد شماست. امید آنکه در دوازده ماه باقی‌‌ماندۀ نقشه، هر یک از جوامع شاهد پیشرفت موقعیّت کنونی خود باشد.
وظیفۀ خطیر و حیاتی ترویج و تحکیم، شالودۀ محکمی را برای مجهوداتی بنا می‌نهد که عالم بهائی در دیگر زمینه‌های متعدّد بر انجام آن کمر همّت بسته است. در مرکز جهانی به منظور سرعت ‌بخشیدن به انتشار مجلّداتی از آثار الهی، هم به زبان اصلی و هم ترجمۀ انگلیسی، مساعی فهرست‌نگاری و نمایه‌سازیِ محتوای هزاران لوح — میراث ذی‌قیمت آثار مقدّسۀ امر مبارک که برای بهره‌مندی تمامی نوع بشر به امانت نگاه داشته می‌شود — شدّت یافته است. کار تأسیس هشت مشرق‌الاذکار، معابد مقدّسی که به اجلال حضرت ذو الجلال برپا می‌گردند، با سرعت ادامه دارد. اقدامات روابط خارجی در سطح ملّی کارآیی قابل توجّهی کسب نموده است و به نحو فزاینده‌ای سیستماتیک می‌شود و با انتشار سندی که شش ماه قبل به محافل ملّی ارسال شد تحرّک بیشتری یافته است، سندی که بر تجارب معتنابهی که در طیّ دو دهۀ اخیر حاصل شده مبتنی است و چارچوب وسیع‌‌تری را برای توسعۀ آیندۀ این مجهودات فراهم می‌سازد. در این بین، مشابه با دفتر جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متّحد در نیویورک و در ژنو و دفتر بروکسل، دو دفتر جدید در آدیس‌آبابا و در جاکارتا افتتاح شده است که فرصت‌های معرّفی دیدگاه‌های امر مبارک را در سطح بین‌المللی در افریقا و جنوب شرقی آسیا گسترده‌تر می‌سازد. طیفی از محافل ملّی و اغلب در پاسخ به نیازهای رشد جامعه، قابلیّت‌های اداری خود را افزایش می‌دهند. آثار افزایش این قابلیّت‌ها در سرپرستی مدبّرانۀ منابع موجودشان، در کوشش برای آشنایی نزدیک با شرایط جوامع‌شان، و در مراقبت و هشیاری در تحکیم عملیّات دفاتر ملّی‌شان به وضوح دیده می‌شود؛ نیاز به روش‌مند کردن تجربه و دانش غنی و وسیعِ حاصله در این زمینه به ایجاد "دفتر توسعۀ سیستم‌های اداری" در ارض اقدس انجامیده است. فعّالیّت‌های مختلف در زمینۀ اقدام اجتماعی در بسیاری از کشورها هم‌چنان در حال افزایش است و امکانات بسیاری را برای یادگیری در بارۀ این نکته فراهم می‌سازد که چگونه حکمت‌ مندمج در تعالیم الهی می‌تواند برای بهبود اوضاع اجتماعی و اقتصادی به کار گرفته شود؛ موفّقیّت‌های کسب شده در این میدان آن‌چنان امیدوار‌کننده است که این جمع به تأسیس یک هیئت مشورتی بین‌المللی هفت‌نفره برای دفتر توسعۀ اجتماعی و اقتصادی اقدام نموده ‌است، اقدامی که خود نمایان‌گر مرحلۀ بعدی تکامل این دفتر می‌باشد. سه نفر از اعضای این هیئت بعد از سکونت در ارض اقدس در مقام گروه هماهنگ‌کنندۀ امور این دفتر نیز انجام وظیفه خواهند نمود.
این مشتاقان در این عید سعید رضوان در حالی‌که به حجم مجهودات لازم ناظریم در عین حال شاهد نفوس بی‌شماری نیز هستیم که آمادۀ انجام آن هستند. در هزاران محدوده، محلّه و دهکده چشمه‌های تازه‌ای از ایمان و ایقان در حال فوران است و روح و روان کسانی را که از آب حیات‌بخش آن نوشیده‌اند سرشار از سرور و نشاط می‌سازد. این جریان در بعضی از نقاط جهان جویباری است خرامان ولی در دیگر نقاط هم‌اکنون نهری است خروشان. نشاید که هیچ‌ نفسی درنگ نماید و در ساحل بماند، باشد که همه با امواج غلطانش به پیش روند.
[امضا: بیت العدل اعظم]