پیام ١٧ ژوئیه ٢٠١٣ بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان

پیام ١٧ ژوئیه ٢٠١٣
ترجمه‌ای از پیام بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان (از: مرکز جهانی بهائی)
١٧ ژوئیه ٢٠١٣
ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
یک قرن و نیم پیش حضرت بهاءالله بیت مبارک بغداد را به سوی باغ نجیبیّه که در آن رسالت الهی خود را برای اوّلین بار علناً اعلام نمودند ترک فرمودند و بدین ترتیب مکان بی‌نهایت مقدّسی را پشت سر گذاشتند که به مدّت هفت سال منزل و مأوای هیکل مبارک بود. جمال قدم این اقامت‌گاه را که هرگز به آن مراجعت ننمودند "بیت اعظم" نامیدند و همانند بیت مبارک حضرت نقطۀ اولی در شیراز به عنوان زیارت‌گاه بهائیان عالم تعیین فرمودند. بیت بغداد از قلم اعلی با این کلمات روح‌افزا مخاطَب گردیده:
اشهد بأنّک المنظر الأکبر و المقرّ الأطهر و منک مرّت نسمة السّبحان علی من فی الأکوان و استفرحت قلوب المخلصین فی غرفات الجنان.
با این حال، بیت بغداد در زمان حیات عنصری خودِ آن حضرت مورد تعدّی قرار گرفت و مالکیّت آن به طور موقّت از دست پیروان امرش خارج شد. حضرت بهاءالله با بیاناتی اندوه‌بار پیش‌بینی فرمودند که اهانت‌های بیشتری بر بیت مبارک‌شان وارد خواهد شد.
لیس هذا اوّل وهن نزل علی بیتی و قد نزل من قبل بما اکتسبت ایدی الظّالمین و سینزل علیه من الذّلّة ما تجری به الدّموع عن کلّ بصر بصیر کذلک القیناک بما هو المستور فی حجب الغیب و ما اطّلع به احد الّا اللّه العزیز الحمید."
وقایع یکصد و پنجاه سال گذشته آنچه را که حضرت بهاءالله به آن اشاره فرموده بودند تأیید نموده است. بیت اعظمِ بغداد که احتمالاً در حدود سال ١٨٣٠ میلادی بنا شده بود، بیست و پنج سال بعد برای استفادۀ هیکل مبارک خریداری گردید. در اوایل صدۀ ١٩٠٠ میلادی به تعمیرات شدیدی احتیاج داشت و حضرت عبدالبهاء در موقعیّتی مناسب، ترتیبی فراهم نمودند که از پایه نوسازی شود. همین ‌که عملیّات نوسازی نزدیک به اتمام بود تلاش معاندین امر الله برای تصاحب این بنا تشدید گردید و منجر به ادّعای مالکیّتی کاملاً بی‌اساس شد که غیر عادلانه توسّط دادگاه تأیید گردید و بار دیگر بیت اعظم از تصرّف بهائیان خارج شد.
برای باز پس گرفتن بیت طیّ سال‌های بعد و تحت هدایات حضرت ولیّ عزیز امر الله تلاش‌هایی متوالی از جانب احبّا به عمل آمد. موضوع نهایتاً به جامعۀ ملل ارجاع شد و آن سازمان ظلم وارده بر جامعۀ بهائی را صریحاً محکوم نمود ولی حتّی این نیز موجب رفع تعدّی نگشت. امّا مصادرۀ بیت مبارک و عکس‌العمل احبّا منجر به پیشرفت مهمّ دیگری نیز شد که حضرت ولیّ‌امرالله آن را در کتاب قرن بدیع چنین توضیح می‌فرمایند:
ذکر این نکته کفایت می‌کند که علی‌رغم این تعلّل و تعرّض و قصور بی‌منتها و اعتراضات و تسامح فاحشِ مقامات مربوطه در اجرای توصیه‌های شورای جامعۀ ملل و کميسيون دائمی قیمومیّت، صیت و شهرتی که از این اقامۀ دعوی تاریخی و دفاع از قضیّۀ آن، یعنی دفاع از اصل حقیقت و عدالت، توسّط عالی‌ترین محکمۀ جهان، برای آیين الهی حاصل گرديد چنان بود که موجب اعجاب و شگفتی دوستان و مورث بهت و دهشت دشمنان شد. (ترجمه)
حال وقت آن نیست که به جزئیّات این "اقامۀ دعوی تاریخی" (ترجمه) بپردازیم، امّا حضرت ولیّ‌امرالله در توصیف بی‌نظیر خود از قرن اوّل بهائی شرح مفصلی در این مورد ارائه فرموده‌اند. فقط این مطلب را اضافه می‌کنیم که بیت اعظم به یک موقوفۀ مذهبی شیعیان تبدیل شد و از آن زمان به بعد در تملّک بهائیان نبوده است.
در طیّ ده سال پرآشوب گذشته، به علّت وضع فوق‌العاده حسّاس کشور عراق، برای بهائیان امکان نداشت که دعوی خود را در مورد این مکان مقدّس دنبال نمایند. با این حال، مؤسّسات امری در آن کشور و افراد احبّا مراقب مسائل مربوط به حفظ و صیانت بیت اعظم بودند و هر اقدامی را که برای حراست و نگهداری آن برایشان امکان داشت انجام می‌دادند. مردم عراق هرچند عموماً از اهمّیّت خاصّی که حضرت بهاءالله به این بیت عطا فرموده بودند آگاهی نداشتند ولی از ارزش تاریخی و معماری آن بی‌خبر نبودند. درست یک سال قبل، ادارۀ باستان‌شناسی عراق در روزنامۀ رسمی دولتی دستوری مبتنی بر قانون به منظور حفاظت این بنا در مقابل هر اقدامی که به آن لطمه وارد سازد منتشر کرده بود. در واقع اولیای امور در اوایل دهۀ ١٩٨٠ میلادی این بیت را نمونۀ اعلایی از معماری زمان خود در عراق دانسته و آن را به عنوان یک میراث تاریخی تعیین نموده بودند.
چنین بود که بهائیان بغداد با نهایت بهت‌ و تعجّب و با اندوهی جان‌کاه در روز ٢٦ ژوئن متوجّه شدند که مقرّ اطهر حضرت بهاءالله تقریباً با خاک یکسان گردیده تا به جای آن مسجدی بنا شود. حال تأیید شده که این کار بدون مجوّز قانونی صورت گرفته است. تخریب این بنا از قرار معلوم از مدّت‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بود ولی قسمت عمدۀ عملیّات فقط در ظرف سه شبانه روز، از ٢٤ تا ٢٦ ژوئن، با استفاده از ماشین آلات سنگین انجام شده است. استنباط چنین است که ادارۀ باستان‌شناسی که قبلاً در تدارک نوسازی و مرمّت این بنا بوده است، هم‌اکنون مشغول اقداماتی است تا آنچه را که منجر به تخریب بیت گردیده دقیقاً مشخّص سازد، بنای هر گونه ساختمان را در آن نقطه متوقّف نماید و مسئولین تخریب بیت مبارک را به محاکمه کشاند.
در جهان امروز واکنشی خشونت‌بار در مقابل ضربه‌ای ‌چنین شدید بر یک مکان مقدّس، امری کاملاً عادی تلقّی می‌شود. امّا احبّای عراق که پروردگان ید جمال ابهی هستند البتّه هم‌چنان مظهر مهربانی و بردباری بوده و امیدوار به رسیدگی عادلانه به این واقعه هستند. آن عزیزان در سنگینی خسارت و فقدانی که مجبورند به نیابت از طرف جامعۀ جهانی بهائی و ورای آن تحمّل کنند شکّی ندارند امّا اشتیاق‌شان به خدمت به اجتماعِ خود با این فاجعه از بین نخواهد رفت و آگاهی‌شان نسبت به نیاز شدیدِ تمامی نوع بشر به آشنایی با تعالیم حضرت بهاءالله نیز کاهش نخواهد یافت بلکه عکس قضیّه صادق است. برای کسب بینش در این مسئله که آن بیت اعظم حقیقتاً نمایان‌گر چیست و در واقع برای درک بهتر ِمعنای متعالی زیارت آن بنیان مقدّس، فقط کافی است که به واکنش پیروان جمال قدم در سراسر عالم نسبت به تخریب آن بیت مکرّم نظر شود: بلند‌نظری، متانت و توکّل به خداوند. توجّه اصلی بهائیان معطوف بر آنست که قلوب را بر مقتضیات پیام جمال اقدس ابهی آگاه نمایند؛ وقایع بغداد تنها احساس فوریّت ادای این وظیفه را تشدید می‌کند. در این برهه از زمان که برگزاری سلسله کنفرانس‌های جوانان آغاز گردیده و در شرف ایجاد تحرّکی چشم‌گیر در مرحلۀ فعلی بسط و توسعۀ نقشۀ الهی است، از درگاه حضرت کبریا مسئلت می‌نماییم که عزمی راسخ به عموم احبّای جهان عطا فرماید.
حضرت بهاءالله بیان فرمودند که بیت اعظم در آینده مورد بی‌حرمتی‌های‌ شدید قرار خواهد گرفت ولی هم‌چنین در بیاناتی که موجب قوّت قلب هر مؤمنِ مخلصی می‌باشد فرمودند که با وجود هر گونه لطماتی که وارد شود، امر الله محفوظ و مصون خواهد ماند. جمال قدم در بیانی مهیمن و مهیّج خطاب به بیت اعظم بغداد فرمودند: "قد زيّنک اللّه بطراز ذکره بين الأرض و السّمآء و انّه لا يهتک ابداً." آن حضرت هم‌چنین وعده فرمودند که علی‌رغم آنچه که بر آن مقرّ اسنی وارد گردد ظهور عظمت و جلال آیندۀ آن مکان مقدّس حتمی الوقوع است: "ثمّ تمضی ايّام يرفعه اللّه بالحق و يجعله علماً فی الملک بحيث يطوف فی حوله ملأ عارفون."
[امضا: بیت العدل اعظم]