- صفحه نخست
-
درباره ما
همه در دنیائی کوچک زندگی می کنیم . آرمان ها و اهدافی یگانه داریم و همگی برای دست یابی به آن تلاش می کنیم . دردها و شادی های یکسانی را تجربه کرده ایم و با چالش ها و مشکلاتی مشترک روبرو هستیم. بیائید دقایقی از ا ین دنیا سفر کنیم و به دنیای بهایی برویم . دنیائی که در دل دنیای ماست . ببینیم چگونه مفاهیم ، ارزش ها و عقاید ، زندگی و حیات ، خدمت و فعالیت در آن معنا می یابد و جلوه می کند و عالم بهائی چگونه و تا چه اندازه توانسته است با تلاش های مستمر، این نحوه حیات را در زندگی خویش و در تلاش برای خدمت و مساعدت به عالم انسانی جلوه بخشد و نمایان سازد. شما را به مشارکت در ساختن دنیائی متعالی تر و بهتر دعوت می کنیم . با ما در سایت...Stay
-
تماس با ما
تماس
Stay - بخش ها
- فعالیت ها
فرصت برابر، حق همه
انسان ها
کودکان از طریق بازی با محیط اجتماعی و پیرامون خود مرتبط می شوند و یاد
می گیرند چگونه رفتار کنند. بازی برای کودکان میدان تمرین زندگی در جامعه بزرگ است.
آنها در بازی با هم سالان خود ، اهمیت عدالت و انصاف را درک کرده و به کاربردن آن
را تمرین می کنند.
کارگاه کودک 2 فعالیت هائی را برای آموزش و تمرین عدالت و انصاف به والدین ومربیان
ارائه می دهد.
بازی " مربَع ها را پیدا و جور کن"
وسایل مورد نیاز:
1- دوورق کاغذ بزرگ یک متر در یک متر
2- ده مربَع در اندازه های مختلف در هر ورق کاغذ بریده شود و برای استفاده در بازی
کنار گذاشته شود.
کودکان را به دو گروه مساوی تقسیم کنید. در هر گروه یک نفربه عنوان سرگروه مشخَص
شود . هر گروه با سرگروه خود در یک طرف اتاق می نشینند . از کودکان بخواهید چشم
هایشان را ببندند. 20 مربَع بریده شده از دو ورق بزرگ کاغذ را در اتاق در محل های
مختلف قابل دسترسی یرای کودکان قرار دهید . به هرسرگروه یک ورق کاغذ بزرگ بدهید تا
برروی کف اتاق یا میز قرار دهد. با آماده شدن گروه ها و علامت شما، اعضاء هر گروه
شروع به جستجومی کنند تا مربَع ها را در جاهای مختلف اتاق پیدا کنند. هر کودک که
مربعی را پیدا می کند آن را به سرگروه می دهد.( دقَت کنید که در هر زمان فقط یک
کودک می تواند مربَعی را که پیدا کرده به سرگروه بدهد) سرگروه سعی می کند مربَع را
در فضای مناسب در کاغذ بزرگ جا دهد. باز ی تا زمانی ادامه می یابد که یک گروه همه
مربَع ها را یافته، در محل مناسب و به طور صحیح در ورق بزرگ کاغذ جاداده باشد.
وقتی بازی تمام شد، با کودکان درباره " انصاف و عدالت" گفتگو کنید. هر یک چه مواردی
راباید رعایت کنند تا بازی به طور منصفانه انجام شود؟ نکاتی مانندموارد زیر را با
آنان در میان گذارید:
- کمک کردن و مرا قبت در خراب نشدن مربَع ها به طوری که در ست در جای خود قرار
گیرند.
- مربَع هائی که مناسب نبوده اند هرچه زودتر به جای خود برگردانده شوند تا گروه
دیگر فرصت کافی برای استفاده از آنها داشته باشند.
- دقَت در حرکت کردن در اتاق به طوری که از برخورد با دیگران و معطَل کردن آنها
جلوگیری شود.
- صبور و آرام بودن در زمانی که سرگروه تلاش می کند مربَع را داخل یکی از فضاهای
خالی ورق بزرگ کاغذ جا دهد.
تلاش کنید درک آنان را از انصاف با به کاربردن وآموزش کلماتی مانند بی طرفی، درست
کاری، همراهی با قوانین و... افزایش دهید.
در ادامه گفتگو و در مواقع دیگر، می توانید بازی را در گروه های جدید کودکان انجام
دهید و به آنها کمک کنید در موقعیَت های مختلف، انصاف را مورد توجَه قرار دهند.
در زمین بازی نیز از کودکان بخواهید مواردی را بیان کنند که نشان دهنده مراعات
عدالت و انصاف است. نظرات آنها را فهرست کنید و سپس از آنها بخواهید آنچه را گفته
اند، در زمین بازی رعایت کنند.
ما همه حق داریم از فرصت های برابر استفاده کنیم
باید به کودکان کمک کرد تا درباره فرصت های کاری مساوی برای زنان و مردان و تغییر و
حذف تفکَرات قالبی جنسی، نگرشی مثبت به دست آورند.
آنان ابتدا کارهائی را که در خانه برای کمک به اعضاء خانواده انجام می دهند، تشخیص
می دهند. سپس توجَه آنها را به تقسیم کارها به " پسرانه" و " دخترانه" جلب می کنیم
و درباره اینکه چگونه پسر ها و دخترها می توانند در آن موارد به طور برابر کمک
کنند، با آنها گفتگو می کنیم.
وسایل مورد نیاز:
1- مجموعه ای از نشریات با تصاویری از زنان و مردان در نقش های شغلی گوناگون( یا
مجموعه ای از تصاویر بریده شده از نشریات)
2- قیچی
از کودکان بخواهید کارهائی را که در خانه برای کمک به پدر و مادر، برادر، خواهر،
پدرو مادر بزرگ و... انجام می دهند، نام ببرند. فهرستی از این موارد تهیَه کنید و
برحسب اینکه به وسیله دختر یا پسر گفته شده، آنها را دسته بندی کنید. این فهرست را
درسه دسته مرتَب کنید:
- مواردی که به وسیله دخترها و پسرها گفته شده است.
- مواردی که تنها دختر گفته اند.
- مواردی که تنها پسر ها گفته اند.
مواردی را که تنها دخترها برای کمک به دیگران گفته اند، بیان کنید و از کودکان
بپرسید که آیا پسران قادر به انجام دادن آن کارها هستند. همین روش را درباره مواردی
که فقط پسر ها گفته اند، تکرار کنید. در طول این فعالیَت، مرتباً یادآوری کنید که
پسرها و دخترها می توانند با کارهای مشابهی به دیگران کمک کنند.
در ادامه فعالیَت، از کودکان دعوت کنیدتا به شما کمک کنند و تصاویر بریده شده از
نشریَات را در دو قسمت، به نمایش بگذارید؛ یک نمایشگاه زنان و دیگری مردان را در
حال کارکردن نشان می دهد. از کودکان بخواهید با نگاه کردن به تصاویر در دو
نمایشگاه، تصاویری را پیدا کنند که زنان و مردان را در نقش کاری مشابه نشان می دهد.
سپس تصاویر نمایشگاه زنان در حال کار، را بالا گرفته و از کودکان بپرسید که به نظر
آنها مردان هم می توانند همان کار را انجام دهند. در صورت منفی بودن جواب شان، از
آنها دلیل آن را بپرسید. همین روش را درباره اینکه زنان می توانند کارهائی مشابه
مردان انجام دهند، ادامه دهید. در حین فعالیَت، نهایت تلاش خودر ا بکنید تا نگرشی
مثبت درباره فرصت های برابر برای زنان و مردان، در کودکان ایجاد کنید و تفکَرات
قالبی نقش جنسی در شغل را از بین ببرید. براین موضوع تأکید کنید که زنان می توانند
بسیاری از کارهائی راکه معمولاً به وسیله مردان انجام می شود، انجام دهند و بسیاری
از شغل هائی که معمولاً زنان انجام می دهند، به وسیله مردان هم می تواند انجام شود.
در ادامه می توانید از یک یا چند زن دعوت کنید به کلاس تان بیایند. زنانی که شغل
هائی دارند که قبلاً فقط مردان داشته اند( پلیس، کارگر ساختمانی، راننده اتوبوس یا
تاکسی و...). هم چنین از مردانی دعوت کنید که شغل هائی دارند که قبلاً به وسیله
زنان انجام می شده( پرستار، منشی و...). از آنها بخواهید درباره شغل خود و دلیل
دوست داشتن آن برای کودکان صحبت کنند.
تغییر در تفکَرات قالبی نقش جنسی در شغل
آگاهی کودکان از اینکه امکانات شغلی متعدَدی برای آنان وجود دارد و جنسیَت ( دختر
یا پسر بودن) موقعیَت کاری فرد را مشخًص نمی کند، بسیار مهم است. بهترین روش برای
این آگاهی این است که در طول سال کودکان موقعیَت های شغلی متعدَدی را مشاهده کنند.
شما به عنوان مربَی خوب است فرصت هائی ایجاد کنید تا کودکان زنان و مردانی را
ملاقات کنند که حرفه های غیر معمول را انتخاب کرده اند.
برای این کار چند محل رابرای بازدید مشخًص کنید: بیماستان محلَی، آتش نشانی،
آرایشگاه، مرکز پلیس، شرکت اتوبوس رانی، دفاتر تجاری و... با کودکان از این محل ها
دیدن کنید وبا آنان درباره آنچه دیده اند، گفتگو کنید:
- کارگران در حال انجام چه کاری بودند؟
- آنها چه پوشیده بودند؟
- از چه وسایل و ابزاری استفاده می کردند؟
بعد از هر بازدید، از فردی دعوت کنید تادر کلاس درباره شغلش صحبت کند. برای مکان
های بالا یک پرستار مرد، یک آتش نشان زن، یک مرد آرایشگر، یک پلیس زن، یک راننده
اتوبوس زن، یک منشی مردو یا یک مدیر زن را دعوت کنید.از مهمانان بخواهید لباس های
مربوط به شغل شان را بپوشندو وسایل مرتبط با آن را با خود بیاورند. برای مثال
پرستار می تواند کلاه و ماسک اتاق عمل، گوشی قلب و سرنگ های خالی را با خود بیاورد.
از او بخواهید درباره نوع کاری که انجام می دهد و علَت انتخاب آن حرفه توضیح دهد.
در ادامه می توانید یک صحنه نمایش برای شغل ها در نظر بگیرید. هرچه ممکن است وسایل
بیشتری درباره شغل های مختلف را در محیط قرار دهیدتا کودکان از طریق نمایش، آنها را
بازآفرینی کنند. دختر ها و پسرها را تشویق کنید تا نقش های شغلی مشابه یکدیگر را
ایفا کنند مثلاً دخترها نقش راننده اتوبوس، آتش نشان، پلیس و پسرها نقش پرستار،
منشی، آرایشگرو...را اجرا کنند.
فعالیت ها:
- 8374 رؤیت
افزودن دیدگاه جدید