پیام ٢٣ ژوئن ٢٠١٦ بیت العدل اعظم الهی در رابطه با محدودیتهای اقتصادی

پیام ٢٣ ژوئن ٢٠١٦
۱ شهرالرّحمة ۱۷۳
۲۳ ژوئن ۲۰۱۶
ارسال از طریق الکترونیکی
سرکارخانم …
نیوزیلند
دوست عزیز روحانی،
لطفاً مطالب ذیل را به آقایان … و … ابلاغ فرمایید.
در تاریخ ۱۲‌ مه ۲۰۱۶ مکتوب آن یاران گرامی حاوی شرحی در بارۀ محدودیّت‌های اقتصادی وارده بر جامعۀ بهائی … و سایر نقاط ایران و پرسش‌هایی در این خصوص به بیت العدل اعظم الهی واصل گشت. مقرّر فرمودند به شرح ذیل مرقوم گردد.
توجّه شما به مصالح امری و آمادگی شما برای تحمّل شداید و بلایا در سبیل امر الله و تصمیم به ادامۀ اقامت در آن دیار قابل تمجید فراوان است. معهد اعلی از معضلات عدیده‌ای که مغرضین برای احبّای ستم‌دیدۀ … و دیگر شهرها به علّت تعطیل کردن محلّ کسب و کار خود در ایّام محرّمۀ بهائی به وجود آورده‌اند کاملاً آگاهند. این اقدامات غیر قانونی از طرف بعضی از اولیای امور بدون شک بخشی از طرح موجود برای ایجاد خفقان اقتصادی در جامعۀ بهائی آن کشور است تا به زعم باطل خویش ارادۀ احبّا را تضعیف و عزم راسخ آنان را برای اقامت در ایران متزلزل سازند.
جهانیان و هم‌وطنان عزیز شما اکنون بر این نکته واقفند که بهائیان با وجود فشارها و تضییقات گوناگون، به خاطر عقاید روحانی خود و با توجّه به آرمان‌های متعالی خویش در راه سر‌بلندی ایران، سکونت در وطن را بر جلای آن ترجیح داده‌‌ امیدوارند که این اقدام کمکی به ایجاد اجتماعی در آن سرزمین مقدّس بر اساس حکم قانون، عدل و انصاف، احترام به حقوق شهر‌وندی و متمایز به وحدت در کثرت ‌باشد.
بر طبق منشور بین‌المللی حقوق بشر که به امضای اکثر ممالک از جمله ایران رسیده، آزادی تمسّک به اصول اعتقادی و رعایت مستلزمات آن در زندگی روزمرّه در زمرهء حقوق شهروندی افراد است. حفظ حرمت ایّام متبرّکۀ بهائی، تعطیل مشروعات امری و تأسیسات متعلّق به آحاد پیروان حضرت بهاءالله، و عدم اشتغال به کار در این ایّام از جمله فرایض اهل بهاء در سراسر عالم است و رعایت آن در نهایت وظیفه‌ای است روحانی که هر مؤمن مخلص فرداً و وجداناً موظّف به اجرای آن می‌باشد. در ممالکی که آزادی دین و عقیده محترم شمرده می‌شود بهائیان با رعایت قوانین مدنی موجود در ایّام محرّمه از کار خود دست می‌کشند، همان ‌طور که به عنوان مثال متمسّکین به مذهب شیعه در ایران در صورت تمایل با آزادی کامل در ایّام تعطیلات مذهبی خود کسب و کار را تعطیل می‌کنند.
اجرای این حکم در شرایط فعلی برای بهائیان در ایران شامل نکات ذیل می‌باشد:
۱ - مستخدمین بهائی در هر شغلی که هستند و هم‌چنین دانش‌آموزان، دانشجویان و دیگر محصّلین بهائی، باید از اشتغال به کار در ایّام محرّمه احتراز نمایند ولی اگر رؤسای مسئول‌ با این مسئله موافقت ننمایند آن وقت با اطاعت کامل و با وجدان آسوده می‌توانند به انجام وظیفۀ خود در آن روز ادامه ‌دهند.
۲ - صاحب‌کاران بهائی باید کار خود را در ایّام محرّمه تعطیل کنند حتّی اگر کارمندان غیر بهائی داشته باشند ولی اگر این اقدام شرایطی را ایجاد کند که انجام تمهیداتی از قبل برای تأمین احتیاجات عموم ضروری باشد، باید در انجام آن بکوشند و اولیای امور را از تمهیدات صورت گرفته و قصد تعطیل کردن کار خود مطّلع سازند.
۳ - در مواردی استثنایی نهاد‌های خصوصی متعلّق به بهائیان می‌توانند در ایّام محرّمه به کار خود ادامه دهند از قبیل مشروعاتی که خدمات اساسی جامعه را تأمین می‌کنند، به حفظ حیات و صحّت نفوس ارتباط دارند، و یا تأسیساتی که مستقیماً در زندگی روز‌مرّۀ اجتماع اطراف چنان اثر‌گذارند که تعطیل کوتاه‌مدّت آنها حتّی با انجام تمهیدات قبلی می‌تواند موجب اختلال امور ‌گردد. در این قبیل موارد احبّا مجازند خدمات مؤسّسات خود را ادامه دهند ولیکن شایسته است که با اطّلاع و مشورت مسئولین امور، میزان کار را به حدّ اقلّ لازم کاهش دهند. از جمله استثنائات دیگر البتّه زمانی است که صاحب‌کار بهائی شریک غیر بهائی داشته باشد و او مایل به ادامۀ کار در ایّام متبرّکه باشد که البتّه مجاز است ولی شریک و دیگر کارمندان بهائی از اشتغال به کار در آن روز خودداری خواهند نمود.
اولیای امور از قرار مسموع در بعضی از شهر‌ها در رابطه با تعطیل کردن اماکن صنفیِ بهائیان در ایّام محرّمه خواستار تعهّداتی از طرف صاحب‌کار بهائی شده‌اند و پیشنهاداتی نیز ارائه ‌داده‌اند از قبیل تعطیل کردن محلّ کار یک روز قبل و یک روز بعد از ایّام محرّمه، روشن گذاشتن چراغ‌های مغازه بدون داشتن کارمندی برای فعّالیّت‌های تجاری، و یا حضور کارمند بدون انجام معاملات. اهل بهاء که همیشه مشتاق ابراز حسن نیّت و آمادۀ انجام امور با انعطاف‌پذیری کامل هستند البتّه می‌توانند در مشورت با دوستان مجرّب تعهّدات و یا پیشنهاداتی را که مغایر با روح تعلیم بهائی نیست بپذیرند و با تبادل نظر با دیگران و ملاحظۀ اوضاع محلّی و بدون جلب توجّه عمومی تدابیری بیاندیشند بدون اینکه خود را از موهبت رعایت اصول امری در این مورد محروم نمایند. در بارۀ اجازه گرفتن از مسئولین امور برای تعطیل مغازه‌ها در ایّام محرّمه که در شرایط دیگری پیشنهاد شده است، اگر قوانین مدوّن مدنی و صنفی در شرایطی گرفتن چنین اجازه‌ای را ایجاب می‌کند، اخذ آن البتّه لازم و وظیفۀ فرد بهائی همان خواهد بود که در بند شمارۀ یک فوق در مورد موافقت رؤسای مدارس و یا محلّ کار آمده است. ولی اگر لزوم داشتن چنین اجازه‌ای شامل حال غیر ‌بهائیان نمی‌شود و در قوانین موجود نیز پیش‌بینی نشده است کسب آن لازم به نظر نمی‌رسد چه که دالّ بر نوعی دخالت در زندگی روحانی و معنوی افراد می‌باشد.
ملاحظه فرمایید که دیدگاه جامعۀ بهائی نسبت به این وظیفۀ روحانیِ فردی دیدگاهی متعادل و حاکی از آن است که بهائیان در حین انجام وظایف خود موظّف به رعایت حال اجتماع و مسئولیّت‌های اولیای امور نیز می‌باشند. لیکن در شرایط فعلیِ کشور اگرچه اکثریّت مردم و مسئولین منصف آن سرزمین با رعایت حقوق شهروندی بهائیان موافقند ولی متأسّفانه بعضی از متعصّبین با مقاصد ثانوی این مسئله را رسیدگی می‌کنند تا حیات روحانی جامعۀ قانون‌مند بهائی را که اطاعت از قوانین مملکتی یکی از اصول آیینش می‌باشد مختل ‌سازند. این گونه اقدامات هم با مفاد قوانین جمهوری اسلامی ایران و هم با ضوابط بین‌المللی مغایرت دارد. لذا ضروری است که آن عزیزان از طرفی با لحنی محترمانه و خالی از هر نوع کینه این بی‌عدالتی‌های وارده و این نقض حقّ شهروندی را به اطّلاع هم‌وطنان متشخّص و صاحب‌نظر رسانده برای پیدا کردن راه حلّی مسالمت‌آمیز با آنان مشورت و تقاضای کمک نمایند و از طرف دیگر با روشی حکیمانه و با صبر و تحمّل و علی‌رغم گوش ناشنوا، با استفاده از مجاری قانونی و دولتی و در صورت لزوم در مقامات قضایی به دادخواهی خویش ادامه دهند.
در حالی‌ که مشغول پی‌گیری احقاق حقّ شهر‌وندی خویش برای رعایت یکی از فرایض دینی فردی یعنی عدم اشتغال به کار در ایّام متبرّکه هستید با کمال محبّت و خضوع، اولیای امور را یاد‌آور شوید که بهائیان در این راه با خلوص نیّت و با صبر و برد‌باری به کوشش خود ادامه می‌دهند و اگر این مظالم را در مواردی به گوش ایرانیان و جهانیان و افراد خیرخواه و نیک‌اندیش می‌رسانند به این دلیل است که راهی جز آن برایشان باقی نمانده است. مضافاً متذکّر شوید که اگر‌چه این اطّلاع‌رسانی برای بعضی احیاناً چندان خوشایند نیست ولی راه حلّ سادۀ آن در دست مسئولین محترم است: زمانی که این تبعیضات مذهبی نسبت به بهائیان به پایان رسد البتّه دلیلی برای شکایت به هیچ فرد و مقامی باقی نخواهد ماند.
رعایت حرمت ایّام محرّمه وظیفه‌ای است فردی و جامعۀ بهائی نباید در حال حاضر کسانی را که به هر دلیل موفّق به انجام این فریضۀ روحانی نمی‌شوند مورد سؤال قرار دهد. بندگان فداکار جمال اقدس ابهی در شهر … و دیگر شهرهای ایران در این ایّام دشوار بدون شک به جان و دل خواهند کوشید تا با توکّل به قوّۀ کلمة ‌الله و قدرت میثاق و با آگاهی به اینکه درک افراد از مستلزمات رعایت اصول و حکمت متفاوت است، ناملایمات را با استقامت سازنده مواجهه نموده بیش از پیش و در کمال اتّحاد و اتّفاق به تشویق و حمایت یکدیگر پردازند و با هم‌بستگی کامل و تا حدّ امکان برای رفع زیان‌های اقتصادی وارده بر عزیزانی که آماج این ظلم و ستم واقع شده‌اند همّت نمایند. معهد اعلی در اعتاب مقدّسۀ علیا برای موفّقیّت آن برادران گرامی و هم‌چنین برای رخا و آسایش و حفظ و صیانت همۀ احبّای عزیز آن سرزمین مقدّس دعا می‌نمایند.
با تقدیـم تحیّات
دارالانشاء بیت العدل اعظم