پاکی از اوهام و شبهات و مشاهده نور حقیقت

...ای ياران نورانی و اماء رحمن چون ظلمات نادانی و غفلت از عالم يزدانی و احتجاب از حقّ جهان را احاطه نمود صبح نورانی طلوع کرد و شعاع ساطع افق شرق را روشن نمود پس شمس حقيقت طلوع فرمود و انوار ملکوت بر شرق و غرب بتافت آنان که بينا بودند بشارت کبری يافتند و ندای يا طوبی يا طوبی بلند نمودند و مشاهده حقائق اشيا کردند و به اسرار ملکوت پی بردند از اوهام و شبهات رستند نور حقيقت مشاهده کردند و از جام محبّت اللّه سرمست گشتند که بکلّی خود و جهان را فراموش نمودند رقص کنان در نهايت فرح و طرب به مشهد فدا شتافتند و در قربانگاه عشق جان و سر بباختند ولی کوران از اين ولوله حيران گشتند و سرگردان شدند و فرياد اين النّور زدند و گفتند ما نوری مشاهده ننمائيم و آفتابی طالع نبينيم اين اوهام است حقيقتی ندارد خفّاش صفت به ظلمات تحت الأرض شتافتند و به خيال خويش راحت و آسايشی يافتند ولی بدايت طلوع است قوّت حرارت شمس حقيقت هنوز تأثير تام نبخشيده چون به وسط سماء رسد حرارت چنان نفوذ کند که حشرات را نيز در زير زمين به حرکت آرد هر چند مشاهدهء نور ننمايند ولی نفوذ حرارت کلّ را به جنبش و حرکت آرد ...

حضرت عبدالبهاء : منتخباتى از مكاتيب حضرت عبدالبهاء جلد ۱ص31و32