معنای حقیقی بشارات کتب مقدسه

هو اللّه
در انجيل مي فرمايد هر وقت مسيح مي آيد سوار بر ابر است *جمال مبارک در تفسير اين آيه مي فرمايد حضرت مسيح دفعه اولی هم آمد سوار بر ابر بود چرا که مي فرمايد من از آسمان آمده ام امّا به حسب ظاهر از رحم حضرت مريم آمده بود * در انجيل مي فرمايد به آسمان کسی صعود مي نمايد که از آسمان آمده کسي که از آسمان نيامده به آسمان نمي رود و من از آسمان آمده ام و حال آنکه از رحم مريم آمده بود *
پس معلوم شد که مقصد از آسمان اين فضای نامتناهی نيست سماء ملکوت است مسيح از آنجا ست اما وقتی آمد سوار بر ابر بود ابر يعنی جسم بشری * زيرا همين طورکه ابر مانع از مشاهدهء آفتاب است همين طور بشريت مسيح مانع از مشاهدهء آفتاب حقيقت مسيح بود *
نصّ انجيل موجود که مي گفتند اين شخص ناصري است و مي گويد من از آسمان آمده ام ما اين شخص را مي شناسيم جميع اقربايش را مي شناسيم وطنش را مي دانيم ديگر اين چه معنی دارد که ميگويد من از آسمان امده ام * پس مقصود اين است که هر چند جسد حضرت از ناصره بود اما روح لاهوتی بود * هر چند قوای جسما نی حضرت محدود بود امّا قوای روحانی حضرت نامحدود * لکن خلق نظر به بشريت حضرت مسيح مي کردند مي گفتند اين شخص از اهل ناصره است از بطن مريم آمده نه از آسمان زيرا نظر به بشريت حضرت مي نمودند * امّا اگر از حقيقت مسيح خبر داشتند مي دانستند که از آسمان آمده *
باری حضرت بهاء اللّه مي فرمايد همين طور که اين ابر مانع از مشاهده آفتاب است همين طور بشريت حضرت مانع بود که پی به حقيقت مسيح برند * ما اميدواريم که نگاه به بشريت نکنيد نظر به حقيقت نمائيد به ماديات محتجب نشويد از روحانيات نصيب بريد زمينی نباشيد آسمانی باشيد جسمانی نباشيد روحانی باشيد ظلمانی نباشيد نورانی باشيد نظر به شمس حقيقت داشته باشيد که انوارش از جميع آفاق ساطع است * ابر حجاب ما نشود اين تقاليد مانع از مشاهده حقيقت نگردد آفتاب را بنگريد ابر نبينيد سما را در نهايت صافی ببينيد و حرارت شمس حقيقت را که حال بی ابر است در نهايت قوت مشاهد کنيد تاجميع روشن شويد و حيات ابديه بيابيد مظاهر فيض سرمدی گرديد از عالم ماديات به عالم معنويات انتقال نمائيد * زيرا ماديات محدود است و معنويات نا محدود محدود از غير محدود مانع نشود عالم ناسوت ما را از عالم لاهوت محروم نکند جسد ما را از روح مأيوس ننمايد * اين است آرزوی ما و اين است تمنّای ما * از خدا اميدوارم جميع شما به آن فائز شويد *

حضرت عبدالبهاء : خطابات حضرت عبدالبهاء جلد ۱ ص77-79