راز ونیاز، فضائل عالم انسانی

الها معبودا مسجودا مقتدرا
شهادت مي دهم كه تو به وصف ممكنات معروف نشوی و به اذكار موجودات موصوف نگردی. ادراكات عالم و عقول امم به ساحت قدست علی ما ينبغی راه نيابد و پی نبرد . آيا چه خطا اهل مدينه اسما را از افق اعلايت منع نمود و از تقرّب به بحر اعظمت محروم ساخت؟ يك حرف از كتابت امّ البيان و يك كلمه از آن موجد امكان . چه ناسپاسی از عبادت ظاهر كه كلّ را از شناسائيت باز داشتی؟

يك قطره از دريای رحمتت نار جحيم را بيفسرد و يك جذوه از نار محبّتت عالم را برافروزد . ای عليم اگر چه غافليم ولكن به كرمت متشبّث و اگر چه جاهليم به بحر علمت متوجّه. توئی آن جوادی كه كثرت خطا ترا از عطا باز ندارد و اعراض اهل عالم نعمتت را سدّ ننمايد . باب فضلت لازال مفتوح بوده . شبنمی از دريای رحمتت كلّ را به طراز تقديس مزيّن فرمايد و رشحی از بحر جودت تمام وجود را به غنای حقيقی فائز نمايد.
ای ستّار پرده بر مدار. لازال ظهورات كرمت عالم را احاطه نموده و انوار اسم اعظمت بر كلّ تابيده . عبادت را از بدايع فضلت محروم منما و آگاهی بخش تا بر وحدانيّتت گواهی دهند و شناسائی ده تا به سويت بشتابند. رحمتت ممكنات را احاطه نموده و فضلت كلّ را اخذ كرده . از امواج بحر بخششت بحور طلب و طمع ظاهر. هر چه هستی توئی مادونت لايق ذكر نه الّا بالدّخول فی ظلّك و الورود فی بساطك . در هر حال آمرزش قديمت را مي طلبيم و فضل عميمت را مي جوئيم . اميد چنان كه نفسی را از فضلت محروم نسازی و از طراز عدل و انصاف منع ننمائی . توئی سلطان كرم و مالك عطا و المهيمن علی من فی الأرض و السّماء.

حضرت بهاءالله : ادعيه حضرت محبوب صفحات 320 الی 323