• صفحه نخست
  • درباره ما
    همه در دنیائی کوچک زندگی می کنیم . آرمان ها و اهدافی یگانه داریم و همگی برای دست یابی به آن تلاش می کنیم . دردها و شادی های یکسانی را تجربه کرده ایم و با چالش ها و مشکلاتی مشترک روبرو هستیم. بیائید دقایقی از ا ین دنیا سفر کنیم و به دنیای بهایی برویم . دنیائی که در دل دنیای ماست . ببینیم چگونه مفاهیم ، ارزش ها و عقاید ، زندگی و حیات ، خدمت و فعالیت در آن معنا می یابد و جلوه می کند و عالم بهائی چگونه و تا چه اندازه توانسته است با تلاش های مستمر، این نحوه حیات را در زندگی خویش و در تلاش برای خدمت و مساعدت به عالم انسانی جلوه بخشد و نمایان سازد. شما را به مشارکت در ساختن دنیائی متعالی تر و بهتر دعوت می کنیم . با ما در سایت...
    Stay
  • تماس با ما

    تماس

    Stay
  • بخش ها
  • فعالیت ها

پیام بیت العدل اعظم الهی، رضوان 169 بدیع (اریبهشت 1391)

ترجمه‌ای از
پیام بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان
رضوان ۲۰۱۲ میلادی (۱۶۹ بدیع)
(از: مرکز جهانی بهائی)


ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند
صد سال پیش در بعد از ظهر روز یازدهم عید اعظم رضوان حضرت عبدالبهاء در حالی که جمعیّتی چند صد نفری در حضور مبارک ایستاده بودند اوّلین کلنگ بنای مشرق‌الأذکار را در گروس پوینت (Grosse Pointe) واقع در شمال شیکاگو (Chicago) بر زمین زدند. نفوسی که برای شرکت در این مراسم شکوه‌مند در آن روز بهاری دعوت شده بودند از پیشینه‌های مختلف از جمله نروژی، فرانسوی، هندی، ژاپنی، ایرانی و امریکایی بومی بودند. گویی معبدی که هنوز ساخته نشده بود منویّات مرکز میثاق را تحقّق می‌بخشید چه که در شام‌گاه قبل از این مراسم در بارۀ مشرق‌الأذکار فرموده بودند: "تا نوع بشر مکانی جهت اجتماع داشته باشد" و "اعلان وحدت عالم انسانی از صحن مقدّس آن بلند شود."

مستمعین آن حضرت در این مراسم و تمام کسانی که در طول سفرهای ایشان به مصر و ممالک غرب خطابات مبارک را استماع می‌کردند یقیناً مفاهیم گستردۀ این بیانات را برای اجتماع و ارزش‌ها و مشاغل ذهنی آن به خوبی درک نمی‌کردند. حتّی امروز چه کسی می‌تواند ادّعا کند که قادر است از اجتماع آینده‌ای که مقدّر است در ظلّ این ظهور اعظم جلوه نماید جز تصوّری مبهم چیزی در ذهن خود مجسّم نماید؟ احدی نباید تصوّر کند که مدنیّتی که تعالیم الهی نوع بشر را به سوی آن پیش می‌برد صرفاً با تعدیلاتی در نظم کنونی عالم به وجود خواهد آمد. این تصوّر بسی دور از حقیقت است. حضرت عبدالبهاء در خطابه‌ای که چند روز پس از استقرار سنگ زاویۀ امّ ‌المعابد غرب ایراد نمودند فرمودند که "از جمله نتایج ظهور قوای روحانی آنست که عالم انسانی ترکیب اجتماعی جدیدی به خود خواهد گرفت" و "عدل الهی در جمیع امور بشری ظاهر خواهد شد." این کلمات و دیگر بیانات بی‌شمار مرکز میثاق که در این دورۀ بزرگداشت صدمین سال اسفار تاریخی آن حضرت مکرّراً مورد مطالعه و مداقّۀ جامعۀ بهائی قرار می‌گیرد سبب افزایش آگاهی نسبت به تفاوت فاحشی است که بین اجتماع امروز و دیدگاه شگفت‌انگیزی که حضرت بهاءالله به عالم عطا فرموده‌اند وجود دارد.

با وجود مساعی قابل تحسین افرادِ خیراندیشی که در سراسر عالم در جهت اصلاح وضع اجتماع فعّالیّت می‌کنند، متأسّفانه در افکار بسیاری از مردم، موانعی بر طرف نشدنی راه تحقّق چنین دیدگاهی را سدّ می‌کند. آمال این قبیل افراد در اثر فرضیّات غلط در بارۀ ماهیّت انسان در هم می‌شکند، فرضیّاتی که چنان در ساختار و سنن قسمت عظیمی از زندگی کنونی بشر رسوخ کرده که به صورت حقایقی معتبر در آمده است. چنین به نظر می‌رسد که این فرضیّات منابع خارق‌العادۀ قوای مکنونۀ روحانیّه‌ای را که در دسترس نفوس مشتعل به نار محبّت الله قرار دارد نادیده می‌گیرد و در عوض برای توجیه فرضیّات خود بر قصور بشر که هر روز نمونه‌های آن حسّ نومیدی عمومی را تشدید می‌نماید اتّکا می‌کند. بدین ترتیب حجاب ضخیمی از فرضیّات نادرست این حقیقت بنیادین را می‌پوشاند که اوضاع جهان تحریفی از روح بشر را منعکس می‌سازد و نه ماهیّت اصلی آن را. مقصد هر یک از مظاهر مقدّسۀ الهی تقلیب نوع بشر هم در حیات باطنی و هم در شئونات ظاهری‌ است. با فعّالیّت گروه فزاینده‌ای از مردم که بر اساس تعالیم الهی متّحد گشته و جمعاً می‌کوشند تا استعدادهای روحانی را برای کمک به یک فرایند تحوّل اجتماعی توسعه دهند، این تقلیب به طور طبیعی حاصل می‌شود. تئوری‌های متداول عصر حاضر همانند زمین سختی که یک قرن پیش مرکز میثاق بر آن کلنگ زدند، ممکن است در ابتدا تغییرناپذیر به نظر برسد امّا بدون شک به تدریج زائل شده و "از زمین دل بیاری باری ژالۀ بخشش لالۀ دانش بروید."

الحمد لله که شما اعضای جامعۀ اسم اعظمش به مدد قوّۀ کلام الهی دست اندر کار ایجاد محیطی هستید که در آن ادراک حقیقی می‌تواند شکوفا ‌شود. حتّی نفوس پاکی که در راه امر مبارک سختی زندان را تحمّل می‌نمایند با فداکاری و استقامت غیر قابل وصف خود موجب می‌شوند که "سنبلات علم و حکمت" در قلوب مستعدّه شکوفا گردد. نفوس مشتاق در سراسر عالم با اجرای سیستماتیک مفاد و مندرجات نقشۀ پنج‌ساله، به کارِ ساختن جهانی نو مشغولند. خصوصیّات نقشه آن‌چنان به خوبی درک گردیده که در این مقال نیازی به شرح بیشتر آن نیست. با تضرّع و ابتهال از آستان خداوند متعال رجا می‌نماییم که جنود ملاء اعلی در راه پیشرفت نقشه هر یک از شما عزیزان را یار و یاور باشد. امید وطید این جمع که با مشاهدۀ مجهودات سال گذشتۀ شما قوّت بیشتری گرفته آن است که با عزمی جزم و اطمینانی کامل دانشی را که از راه تجربه کسب می‌کنید بیش از پیش به کار بندید. وقت وقت آسایش و فراغت نیست. هنوز افواج بی‌شماری از مردم از طلوع صبح هدی بی‌خبرند. چه کسی به جز شما عزیزان می‌تواند حامل پیام الهی باشد؟ حضرت بهاءالله می‌فرمایند که این امر اعظم عرصۀ بینش روحانی و انقطاع از عالم مادّی است و میدان مشاهده و ادراک و تعالی. جز فارسان حضرت رحمان و سالکان طریق ایمان و منقطعین از عالم امکان، نفسی را در آن مجال جولان نبوده و نیست.

مشاهدۀ عالم بهائی در حالی که به انجام وظایف خویش مشغول می‌باشد چشم‌اندازی بس روشن است. در حیات افراد مؤمنی که بیشتر از هر چیز آرزومندند دیگران را به عبادت پروردگار بی‌‌نیاز و خدمت به عالم انسانی فراخوانند نشانه‌های تقلیبی روحانی را می‌توان یافت که ربّ مجید برای هر نفسی اراده فرموده است. در روحیّه‌ای که مشوّق و محرّک فعّالیّت‌های هر جامعۀ بهائی است - جوامعی که همّ خود را وقف افزایش توان‌مندی اعضای خود از پیر و جوان و نیز دوستان و هم‌کاران خود برای خدمت به مصالح عمومی می‌نمایند - می‌توان بینشی از چگونگی بسط و توسعۀ یک اجتماع یافت که بر اساس تعالیم الهی پایه‌ریزی شده است. و در آن محدوده‌های جغرافیایی پیشرفته‌ای که فعّالیّت ‌در چارچوب نقشه افزایش یافته و نیاز به ایجاد انسجام در بین خطوط عمل کاملاً احساس می‌شود، بسط ساختارهای اداری نمایان‌گر بارقه‌ای است از اینکه چطور مؤسّسات امری به تدریج مسئولیّت‌های بیشتر و جامع‌تر خود را در جهت ترویج رفاه و پیشرفت بشریّت به عهده خواهند گرفت. بنا بر این واضح است که بلوغ و تکامل فرد، جامعه و مؤسّسات بسیار امیدبخش است ولی فراتر از این، با نهایت سرور شاهد آن هستیم که روابطی که این سه را به هم پیوند می‌دهد سرشار از محبّت و حمایت متقابل است.

ولی روابط بین سه همتای این بازیگران در جهان - یعنی شهروندان، هیئت اجتماع، و نهادهای اجتماع - بالعکس نمایان‌گر نزاع و نفاقی است که از خصوصیّات مرحلۀ متلاطم انتقال و تحوّل می‌باشد. این سه بازیگر که مایل نیستند به مثابۀ اجزای وابستۀ یک کلّیّت ارگانیک عمل نمایند، در چنگ تلاشی بیهوده و بی‌ثمر برای کسب قدرت اسیرند. چقدر متفاوت است اجتماعی که حضرت عبدالبهاء در الواح و خطابات بی‌شمار خود ترسیم فرموده‌اند، اجتماعی که در آن جمیع روابط، از تعاملات روزانه گرفته تا مناسبات میان کشورها، بر اساس آگاهی از وحدت نوع انسان استوار است. هم‌اکنون بهائیان و دوستان‌شان در دهکده‌ها و محلّه‌ها در سراسر جهان به ایجاد و ترویج روابطی قائمند که مشحون از این آگاهی است و روایح جان‌بخش هم‌کاری و الفت و محبّت از آن به مشام می‌رسد. در چنین فضای بی‌تکلّف و بی‌ادّعایی، به جای کشمکش‌ها و درگیری‌های رایج در اجتماع، گزینه‌ای مشهود در حال ظهور و بروز است. بدین ترتیب آشکار می‌گردد که فردی که مایل است به نحوی مسئولانه به ابراز عقاید شخصی خود بپردازد در مشورت‌هایی که هدف آن ترویج خیر عمومی است متفکّرانه شرکت می‌کند و از وسوسۀ اصرار بر عقاید شخصی دوری می‌جوید. مؤسّسات بهائی با آگاهی از ضرورت اقدام هماهنگ برای حصول نتایج سودمند، همّ خود را صرف تربیت و تشویق می‌کنند نه کنترل و سلطه‌جویی. جامعه‌ای که مایل است مسئولیّت ترقّی و پیشرفت خود را در دست گیرد اتّحاد حاصله از مشارکت صمیمانه در اجرای نقشه‌های مؤسّسات را سرمایه‌ای ارزشمند به شمار می‌آورد. تحت تأثیر ظهور حضرت بهاءالله، روابط بین این سه عامل، حیاتی تازه و صمیمیّتی بی‌اندازه می‌یابد. این روابط در مجموع محیطی را به وجود می‌آورند که در آن به تدریج یک مدنیّت روحانی جهانی که جلوه‌گاه الهامات الهی است شکوفا می‌گردد.

چنین مقدّر است که انوار این ظهور اعظم کلّیّۀ میادین تلاش‌ بشری را منوّر سازد. در هر یک از این میادین، روابطی که سبب بقا و دوام اجتماع است باید از نو طرح‌ریزی گردد و در هر یک، جهان در جستجوی نمونه‌هایی از چگونگی رفتار انسان‌ها نسبت به یکدیگر می‌باشد. به جاست که در این مقال حیات اقتصادی نوع بشر را ملاحظه فرمایید که سهم آشکاری در ایجاد اضطراب و انقلاباتی دارد که اخیراً مردم بسیاری را گرفتار نموده است، اقتصادی که در آن بی‌عدالتی با بی‌تفاوتی اغماض می‌گردد و کسب منافع بی ‌حدّ و حصر محکّ موفّقیّت شناخته می‌شود. ریشۀ این طرز فکر زیان‌بار آن‌چنان عمیق و محکم است که نمی‌توان تصوّر نمود که احدی بتواند به تنهایی معیارهای متداولی را که بر روابط موجود در این عرصه حکم‌فرماست تغییر دهد. با این حال، سلوک‌ و روش‌هایی وجود دارد که یک فرد بهائی در هر حال از آن اجتناب می‌ورزد مانند تقلّب و عدم صداقت در معاملات و یا استثمار اقتصادیِ دیگران. پیروی تام از نصایح الهی مستلزم آن است که در زندگی یک فرد بهائی هیچ تناقضی بین رفتار و کردار اقتصادی و معتقداتش وجود نداشته باشد. با به کار بردن اصول بهائی مربوط به عدالت و انصاف در زندگی شخصی، یک فرد به تنهایی می‌تواند موازینی را رعایت و حمایت نماید که به مراتب بالاتر از معیارهایی است که جهان خود را با آن می‌سنجد. نوع بشر از فقدان الگویی از زندگی که بتواند از آن الهام بگیرد به ستوه آمده است. چشم امید ما به شما عزیزان است تا جوامعی پرورش دهید که روش و سلوک‌شان امید‌بخش جهان و جهانیان گردد.

در پیام رضوان سال ۲۰۰۱ اشاره نمودیم که در کشورهایی که فرایند دخول افواج به حدّ کافی پیشرفت کرده و شرایط جوامع ملّی مساعد باشد، تأسیس مشرق‌الأذکار ملّی را تصویب خواهیم نمود و شروع این کار یکی از ویژگی‌های عهد پنجم عصر تکوین امر بهائی خواهد بود. اکنون با شعفی بی‌پایان اعلان می‌داریم که مقرّر است دو مشرق‌الأذکار ملّی یکی در کشور جمهوری دموکراتیک کنگو (Democratic Republic of the Congo) و دیگری در پاپوآ گینه نو (Papua New Guinea) بنا شود. در این دو کشور ملاک‌هایی که تعیین نمودیم به نحوی آشکار تحقّق یافته و پاسخ مردم به امکاناتی که سلسله نقشه‌های کنونی به وجود آورده خارق‌العاده بوده است. با پیشرفت ساختمان آخرین مشرق‌الأذکار قارّه‌ای در سانتیاگو (Santiago)، شروع پروژه‌هایی برای تأسیس مشرق‌الأذکارهای ملّی نشانۀ رضایت‌بخش دیگری از نفوذ و رسوخ امر الهی در تار و پود اجتماعات بشری است.

گام مهمّ دیگری نیز امکان‌پذیر است. مشرق‌الأذکار که حضرت عبدالبهاء آن را یکی از "اعظم تأسیسات عالم انسانی" توصیف فرموده‌اند دو جنبۀ اساسی و تفکیک‌ناپذیر حیات بهائی یعنی عبادت و خدمت را به هم می‌پیوندد. پیوند خدمت و عبادت در انسجام موجود بین فعّالیّت‌‌های جامعه‌سازی نقشه نیز منعکس است به خصوص بین شکوفایی روح نیایش که در جلسات دعا متجلّی است و فرایند آموزشی که توان‌مندی برای خدمت به نوع بشر ایجاد می‌نماید. ارتباط بین عبادت و خدمت مخصوصاً در آن دسته از محدوده‌های جغرافیایی در سراسر جهان آشکار است که جوامع بهائی از نظر تعداد عضو به نحو قابل ملاحظه‌ای رشد کرده‌اند و تحرّک و اشتغال به فعّالیّت‌های اجتماعی چشم‌گیر می‌باشد. بعضی از این محدوده‌ها به عنوان جایگاه‌های نشر یادگیری تعیین شده‌اند تا توانایی دوستان را برای پیشبرد برنامۀ نوجوانان در مناطق مربوطه پرورش دهند. همان طور که اخیراً اشاره کرده‌ایم توان‌مندی برای تداوم بخشیدن به برنامۀ نوجوانان موجب توسعۀ حلقه‌های مطالعه و کلاس‌های کودکان نیز می‌گردد. بدین ترتیب جایگاه یادگیری علاوه بر هدف اوّلیّه‌اش تمامی طرح ترویج و تحکیم را تقویت می‌نماید. در این قبیل محدوده‌های جغرافیایی است که می‌توان طیّ سال‌های آینده تأسیس یک مشرق‌الأذکار محلّی را مورد تأمّل قرار داد. با قلوبی مملوّ از سپاس به آستان جمال قدم و در نهایت سرور به اطّلاع شما عزیزان می‌رسانیم که مشورت با محافل روحانی ملّی مربوطه در بارۀ بنای اوّلین مشرق‌الأذکار محلّی در هر یک از محدوده‌های جغرافیایی زیر در شرف آغاز است: باتامبانگ (Battambang) در کامبوج (Cambodia)، بیهار شریف (Bihar Sharif) در هندوستان (India)، ماتوندا سوی (Matunda Soy) در کنیا (Kenya)، نورت دل کائوکا (Norte del Cauca) در کلمبیا (Colombia)، و تانا (Tanna) در وانواتو (Vanuatu).

به منظور کمک به تأسیس این دو مشرق‌الأذکار ملّی و پنج مشرق‌الأذکار محلّی، صندوقی به نام صندوق مشرق‌الأذکار برای همۀ این ‌گونه پروژه‌ها در مرکز جهانی تأسیس نموده‌ایم. از احبّای عزیز در سراسر عالم دعوت می‌کنیم که با فداکاری و بر حسب توانایی خود در تقدیم تبرّعات به این صندوق مشارکت نمایند.

هم‌کاران عزیز و محبوب: کلنگی که یک‌‌صد سال پیش به ید مبارک حضرت عبدالبهاء بر زمین زده شد حال باید در هفت کشور دیگر بر زمین زده شود. این اقدام نویددهندۀ روزی است که به پیروی از دستور حضرت بهاءالله، در هر شهر و دهکده بنایی برای نیایش و عبادت پروردگار ساخته خواهد شد، از این مطالعِ ذکر الهی پرتو انوارش ساطع و طنین حمد و ثنایش مرتفع خواهد گشت.

[امضا: بیت العدل اعظم]

پیوستاندازه
PDF icon Ridvan_2012.pdf0 بایت

دیدگاه‌ها

یکی از مواردی که در پیام بدان اشاره شده است مسئله اقتصاد است که در حال حاضر باعث پریشانی تعداد بسیار زیادی از مردم جهان شده است و بسیاری از افراد به ریشه این مشکلات فکر نمی کنند. برخی از این موارد بینش هایی است که بر جهان حاکم است. برای نمونه ذکر شده است که کسب منافع بی حدّ و حصر محکّ موفّقیت شناخته می شود. در صورتی که باید چنین طرز تفکری تغییر کند. لزوماً افراد، سازمان ها و شرکت هایی که پول بیشتری به دست می آورند را نمی توان موفق نامید. شاید افرادی که بیشتر صداقت، امانت و عدالت و انصاف را رعایت می کنند را می توان بیشتر موفق دانست چه که به حقیقت نزدیک ترند. همچنین میزان نفعی که به جامعه و اطرافیان خود می رسانند می تواند معیار دیگری برای سنجش باشد. میزان در آمد و ثروت در پله های بعدی می تواند مورد توجه قرار گیرد.

برای رفع این آشفتگی باید مستمر اقدام نمود و صادقانه و به دور از استثمار اقتصادی دیگران و تقلب در معاملات رفتار نمود تا به مرور این رفتار باعث رسوخ و نفوذ در جامعه شود تا طی سالیان مختلف بینش حقیقی در جهان ظاهر شود.

مقایسه ای که بین سه نهاد فرد.موسسه و جامعه در دیانت بهایی وانچه که فعلا در خارج از این ایین وجود دارد صورت گرفته بسیار قابل تامل است .این تفاوتهای اساسی باعث میشود مفاهیمی چون قدرت ، خدمت،اطاعت، روحانیت،... که بسیارمورد مناقشه علمای علوم انسانی است بادیدگاهی جدیدکه دیانت بهایی ارایه میدهد مورد توجه قرار گیرد.

در پاراگراف سوم به 1- موانعی برطرف نشدنی در راه اصلاح وضع اجتماع 2- فرضیات غلط دربارۀ ماهیت انسانی اشاره شده است که از عزیزانی که نظر خود را می نویسند ممنون می شوم به این موانع و فرضیات غلط اشاره کنند و راه حل هایی را که به ذهنشان می رسد یادداشت نمایند . به امید این که راه گشای هدایت جامعه به سمت اصلاح فردی و اجتماعی گردد .

به نظرم یکی از مواردی که باید در دیدگاههای بسیاری از انسانها اصلاح شود ، تک بعدی دیدن حیات انسان است و یا بهتر بگویم این که اگر به صورت تئوری هم به ماهیت 2 گانه ( روحانی و جسمانی ) انسان معتقدند اما در ضمیرشان و باورشان ونیز در تلاشهایشان به گونه ای میباشد که تصور میکنی قرار است عمر جاودان داشته باشند و یا به گونه ای به امور دنیوی مشغولند که ماهیت روحانی انسان را فراموش میکنند.

این نکته قابل تامل است که مشرق الاذکار محلی در محدوده های جغرافیائی تاسیس میشود که جایگاه یادگیری طرح نوجوانان به قابلیت توسعه وتقویت حلقه های مطالعه وکلاسهای اطفال رسیده باشد. این موضوع اهمیت توجه به طرح نوجوانان را مشخص می کند و اینکه طرح نوجوانان یکی از محرک های اصلی برنامه رشد در هر محدوده جغرافیائی خواهد بود. جایگاه های یادگیری مفصلا در پیام رضوان 2010 توضیح داده شده است.

Kheili khosh halam ke ba in site ashna shodam
Besiar ideye jalebi hast va be masuline in site tabrik migooyam.
Maazerat mikhaham agar ba horufe farsi neminevisam zira dastresi be an dar internet barayam moshkel ast
Dar morede Payame Rezvan, albateh payam daraye 11 paragrafe mohem hast.

Paragrafe 4 ahamiyyate ziadi az dide bandeh darad zira harche zoodtar be voghu bepeyvandad zoodtar jahan az bohranha be pirooziha miresad, yaani residane be in "Jahane Now" ke hameh dar entezarash hastim. Dar in paragraf mifarmayand :
"Daneshi ra ke az rahe "tajrobeh" kasb mikonid bish az pish be kar bandid.
"Vaght vaghte asayesh va faraghat nist"
"Hanuz afvaje bishomari az mardom az toloue sobhe hoda bikhabarand"
"Che kasi be joz shoma mitavanad hamele payame elahi bashad?"
"In amre aazam 1) arseye "Bineshe rohani" 2) "Engheta az alame maddi" 3) "Meydane moshahedeh va edrak.." ast.

Be nazare in haghir, poshtekar lazem hast baraye anjame vazayefeman, baraye inke harche saritar in amr roshd konad.
Mesale jalebi az yeki az azizaneman jadidan shenideham ke doost daram ba shoma azizan ghesmat konam va an mesale doctorist ke pishrafte yek bacheh ra az zamani ke be donya miayad azmayesh mikonad. Bacheh az vaghti be donya miayad aval har hafteh va baad mah be mah bayad tahte nazare doctor bashad va baad sal be sal. Yeki az mizanhaye tandorostie bacheh inast ke dar hale roshd hast. Agar in roshd nabood bacheh kamel nabood.
Agar jameye bahai dar hale roshde sari nist, bayad did in kambood az koja be vojood miayad.
Bayad taghyiir va tahavoli dar zendegie har kodam az ma be vojood ayad.
Hichkas be tanhayi ghader nist, bayad motmaen bashim ke agar dar rahe tabligh ghadam barmidarim hamisheh Tayyidate Elahi shamele haleman khahad bood.

Dar hamin paragraf nemuneye esteghamat va fadakarie ahebayi ke dar rahe amre mobarak zendan va sakhti ra tahamol mikonand yad bordeh shodeh va esteghamate an azizan baes shodeh bazre elm va hekmat dar gholube besiyari az mardome jahan kashteh shavad.

دریا جان! این قسمت از پیام برای من هم بسیار هیجان انگیز است زیرا به نظرم قسمتی هست که ما باید روش و عملکرد خود را از آن بیابیم ولی چیزی که این روزها خیلی ذهن مرا درگیر کرده این است که با وجود این همه نیاز جامعه علی الخصوص جامعه ایران با همه مشکلات اجتماعی که در آن بیداد می کند ، ما چگونه بتوانیم پاسخگوباشیم. نیروهای ما بسیار محدود است و دسترسی به توده های مردمی که باید به آن کمک کنیم تا حد زیادی دور از دسترس !واقعا دلم می خواهد با کمک هم بتوانیم راه هائی پیدا کنیم که با توجه به شرایط اجتماعی ایران بتوانیم کارهای موثرتری انجام دهیم.

این بخش از پیام که بیان می کنند که مساعی افراد خیراندیش در سراسر عالم که در جهت اصلاح وضع اجتماع فعالیت می کنند به علت فرضیات غلطی که درباره ماهیت انسان وجود دارد در هم می شکند، برای من بسیار جالب بود. اینکه این فرضیات غلط آنچنان در ساختار و سنن قسمت بزرگی از زندگی بشر رسوخ کرده که به صورت حقایقی معتبر درآمده است و به صورت موانعی برطرف ناشدنی درآمده است.
این قسمت پیام در ادامه بسیار زیبا است:" تئوری های متداول عصر حاضر مانند زمین سختی که یک قرن پیش مرکز میثاق بر آن کلنگ زدتد، ممکن است در ابتدا تغییر ناپذیر به نظر برسد اما بدون شک به تدریج زائل شده و " از زمین دل به یاری باری ژاله بخشش لاله دانش بروید"
این موضوع مارا به برطرف شدن این موانع با تلاش و کوشش منظم بهائیان و تأئید الهی مطمئن می سازد.

نکته جالب توجه در پیام رضوان امسال و پیش بینی و برنامه های ونقشه های مربوط به مشارق الاذکار توجه به توانمندی جوانان بهایی ایران که در دانشگاه علمی شرکت و فارغ التحصیل شده اند . توانایی لازم جهت همکاری در طراحی محاسبه و ساخت و . . . مشارق الاذکار ها را دارا می باشند . قابلیت جوانان میعار دیگری از رشد جامعه و تلاش جامعه بهایی ایران در راه کسب علم با توجه به محرومیت از تحصیل جوانان بهایی ایران است.

! Jila jan
Hameye ma dar hale kasbe tajrobeh hastim va ancheh ta be hal yad gerefteham aval doa va talabe taaiid va toufigh dar tabligh ast zira ke natayeje bavarnakardanie an ra shakhsan hess kardeham va Sanian kelide darhaye toufigh ra mitavan dar payamhaye markaze jahani peyda kard
Jila jan, azizam, javabe soale shoma ra mitavan dar Payamhaye motaadded ke az Markaze jahani makhsuse ahebaye iran ersal shodeh peyda kard. yeki az an payamha, payame 1 Farvardin 1390 be Ahebbaye Mahde Amrollah mibashad. Anja ke mifarmayand


«.....در ﻣﻜﺎﻟﻤﺎت ﻫﺪفﻣﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎن دوﺳﺘﺎن، آﺷﻨﺎﻳﺎن، ﻫﻤﻜﺎران و ﻫمفکران، در ﻣﻮرد آﻧﭽﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻮانﻣﻨﺪي اﻧﺴﺎن ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ رﻓﺎه ﻣﺎدي و ﻣﻌﻨﻮي دﻳﮕﺮان ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل اﻓﻜﺎر ﭘﺮدازﻳﺪ و در ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺑﻨﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﻪ در آن اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﺔ ﻗﻮﻣﻲ، ﻣﺬﻫﺒﻲ، ﺟﻨﺴﻲ و ﻳﺎ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺷﻜﻮﻓﺎ ﻣﻲﺷﻮد، ﺗﺎٔﻣﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ. ﺑﻪ ّاﺗﻔﺎق در ﺑﺎرة ﻫﺪف واﻗﻌﻲ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻲ و زﻧﺪﮔﻲ دﻧﻴﻮي ّ ﺗﻔﻜﺮ و ﺗﻌﻤﻖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ، زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﻛﺎرآﻳﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ اﺻﻞ وﺣﺪت در ﻛﺜﺮت را در ﻧﻈﺮ ﮔﻴﺮﻳﺪ و در ﻣﻮرد ﺷﺮاﻓﺖ ذاﺗﻲ اﻧﺴﺎن ﻛﻪ او را ﻗﺎدر ﻣﻲﺳﺎزد ﺗﺎ ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد را در ﺳﻌﺎدت دﻳﮕﺮان ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻳﺪ.
ﻇﺎﻟﻤﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ واﮔﺬارﻳﺪ و اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: "اي ﻇﺎﻟﻤﺎن ارض از ﻇﻠﻢ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﻛﻮﺗﺎه ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﺴﻢ ﻳﺎد ﻧﻤﻮده ام از ﻇﻠﻢ اﺣﺪي ﻧﮕﺬرم." وراي ﻣﺼﺎﺋﺒﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺑﻴﻨﺶ ﺷﻜﻮﻫﻤﻨﺪ اﻳﻦ اﻣﺮ اﻋﻈﻢ ﻛﻪ اﺻﻼح ﻋﺎﻟﻢ و ﺳﻌﺎدت اﻣﻢ اﺳﺖ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻲ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻫﻴﺎﻛﻞ ﻣﻘﺪﺳﺔ اﻣﺮ اﷲ و ﻧﻴﺎﻛﺎن روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﺜﻞ ﺑﺎرزي ﻛﻪ ﺧﻮد در ﻃﻲ ﺳﻲ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن اراﺋﻪ داده اﻳﺪ در ﺷﺪاﻳﺪ ﺻﺒﻮر و ﺑﺮدﺑﺎر ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ، ﺑﻪ ﻓﺪاﻛﺎريﻫﺎي اﻟﻬﺎمﺑﺨﺶ ﺧﻮد اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ و ﺳﻬﻢ ﺧﻮد را درﺑﻨﺎي ﺟﻬﺎن و اﻳﺮاﻧﻲ ّﻣﺘﺤﺪ، آﺑﺎد و آزاد ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ادا ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ. [اﻣﻀﺎ: ﺑﻴﺖ اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ] »

ممنون دریا جان یادآوری مجدد این قسمت از پیام خیلی خوب و مفید بود. برطبق این پیام افراد نیازمند پیام حضرت بهاء الله دقیقا در نزدیکی و در کنار ما هستند.

افزودن دیدگاه جدید

امکانات

فعالیت ها

سایت دنیای بهائی